Limesroute 2023

Woensdag 26 april 2023 Rothenburg 68 km 631 hm
Vorig jaar zijn we tot Weikersheim gefietst. Dit jaar fiets ik met mijn vader verder tot aan de Donau. Gisteren middag zijn we met de auto naar Weikersheim gereden. Vandaag pakken we na het ontbijt onze fietstassen in.

Mijn vader heeft een tas vol met koekjes, snoepjes, brood, thee, koffie, suiker, druiven, kaas enzovoort. Het past allemaal niet goed in zijn fietstassen. Ik haal een deel van mijn reserve kleren uit mijn fietstassen en leg die in de auto. Zo heb ik ruimte om die tas met etenswaren mee te nemen.
We halen de fietsen van de fietsendrager. Daarna laten we de auto achter en fietsen we het dorp uit. Terug op de Limes-route fietsen we veel over brede vrij liggende fietspaden door het dal van de Tauber.
Op de brug bij Bieberehren stop ik om een foto te maken. Mijn vader fietst al een stukje verder. Even later zie ik mijn vader niet in het dorp. Als ik het dorp uit fiets, kan ik ver vooruit kijken. Ik zie mijn vader nog steeds niet. Ik weet niet of hij gestopt is, verkeerd gefietst of ver vooruit gefietst is. Ik bel hem op. Hij neemt zijn telefoon niet op. Ik fiets nog één kilometer verder. Dan bedenk ik me weer en fiets terug naar het dorp. Daar staat mijn vader vlak voor de brug.



Mjn vader fietst voor de eerste keer met gps. Voor in het dorp heeft hij een verkeerde afslag genomen. Dat heeft
hij snel gezien. Hij is gestopt en is toen de batterij van zijn gehoorapparaat gaan verwisselen. Op dat moment ben ik hem voorbij gefietst. Ik vertel mijn vader dat hij naast de gps ook de borden van de fietsroute kan volgen.
Het heeft gevroren vannacht. Toen we vertrokken was het onbewolkt. Nu komen er steeds meer wolken. Ook al is het lange tijd onder de 10 graden, doordat er weinig wind is en veel zon is het best lekker fietsweer.
Over heerlijke fietspaden fietsen we langzaam omhoog door het dal van de Tauber. Een enkele keer zit er ook een pittige heuvel in de route. Boven op één van die heuvels staat een bankje met fraai uitzicht over het dal met een dorpje langs de rivier. Hier nemen we onze koffie en thee pauze.

Na de pauze fietsen we steeds meer bergop. Voor Rothenburg verlaten we de fietspaden en fietsen we over de weg. Hier fietsen we de langste berghelling op. Via enkele flauwe haarspeldbochten klimmen we snel naar het op 400 meter hoogte gelegen Rothenburg.


Rothenburg is misschien wel het mooiste middeleeuwse dorp van Duitsland. Via een poort komen we midden in het dorp. Op de markt gaan we op een terrasje iets eten. Mijn vader zet de accu in deze pauze in de oplader. Beide bestellen we worst. De maaltijd valt nogal groot uit voor onze magen.
Tijdens en na de pauze maak ik diverse foto’s. In een flinke afdaling verlaten we de oude stad. Daarna moeten we een paar keer een kleine heuvel op. Mijn vader heeft de trapondersteuning meestal op 1 of 2 staan. Nu hij de accu net voldoende heeft opgeladen zet hij de ondersteuning op 4 op de berghellingen. Ik kan hem bergop niet meer bijhouden. Op een stuk met 10% stijging fietst hij me met 10 kilometer per uur voorbij.


Na de kleine heuvels volgt er een wat langere klim naar het hoogste punt op bijna 500 meter hoogte. Na het hoogste punt gaat het fietsen makkelijk. We fietsen steeds meer bergaf dan dat we bergop fietsen.
Midden op de middag zijn we bij het appartement dat we geboekt hebben in Neunstetten. De fietsen kunnen we stallen in een niet afgesloten garage. Bij de ingang hangen sleutelkastjes. Van booking.com hebben we een code ontvangen voor ons sleutelkastje. In ons ruime appartement hebben we beide een kamer met 2 bedden.
Het avondeten maken we zelf. Restaurants zijn een paar kilometer verderop aan een veel te drukke weg en na de zware lunch hebben we weinig honger. In het trappenhuis staat een kast met eten dat
je kunt kopen en in de kelder staat een vrieskast.

Uit de vrieskast halen we een pizza die we in de oven bakken. Na het eten halen we ook nog ijsjes uit de kelder. Om het eten te betalen stoppen we geld in één van de potjes die op diverse plaatsen staan. In de keuken staat ook nog bier, koffie en frisdrank die je kunt kopen.

Vrijdag 28 april 2023  Römer Castell 76 km 501 hm
Na 2 dagen met droog en deels zonnig weer, krijgen we vandaag een regendag. Die moeten we zien door te komen zonder nat en koud te worden. We zijn in Treuchtlingen, een dorpje aan de rivier de Altmühl. Ons hotel staat net buiten het dorp in een bosrand. We ontbijten in onze ruime slaapkamer. We hadden ook in de keuken of op het balkon kunnen gaan zitten. Voor dat laatste vinden we het vandaag veel te koud.


Op de buienradar hebben we gezien dat het vroeg in de ochtend een uur droog zal zijn. We zijn vroeg opgestaan en vertrekken vlak
na 8 uur. Helaas regent het bij ons vertrek.
Het eerste dorp op de fraaie fietsroute is Pappenheim. Komt dat Nederlandse gezegde met Pappenheimers hier vandaan, vraag ik me af.


Na Pappenheim is het een tijd lang droog. Als het weer begint te regenen gaan we in een gehucht in een bushokje zitten om een kopje koffie en thee te drinken. Nadat we weer op weg zijn, zien we pas dat we verkeerd gefietst zijn. We draaien om en volgen de fraaie route door het dal van de Altmühl. Gisteren leek het vaak alsof we op een hoogvlakte fietsten. Vandaag fietsen we door een dal met lage bergen om ons heen. Enkele keren fietsen we langs rotswanden.



Voor we een klein vestingstadje uit fietsen, stoppen we onder de poort in de oude stadsmuur. We kunnen er even droog staan om onze regenbroeken aan te doen. De laatste 15 kilometer naar Eichstätt fietsen we door de regen over grindpaden door de bosrand of over asfaltpaden door open stukken van de fietsroute in het dal van de Altmühl.
Eichstätt is een universiteitsstad. Het is weer één van die fraaie plaatsen op onze route. Vandaag hebben we er weinig oog voor. We zoeken snel een bakker waar we rustig droog binnen kunnen zitten. We blijven 1,5 uur bij de bakker zitten. Op de buienradar zien we dat we zo lang moeten blijven zitten omdat het daarna pas weer even droog is. Ondertussen kunnen onze kleren in de lange pauze een beetje opdrogen.


Eenmaal weer op weg gaat het lekker snel over vlakke wegen. Er is wel drie keer een scherpe bocht met meteen daarna een korte steile helling naar een bruggetje. Mijn vader komt drie keer tot stilstand op deze mini heuveltjes. Ik wil hem elke keer wel helpen om zijn fiets omhoog te duwen, maar voor ik er ben heeft hij zelf al zijn fiets omhoog geduwd.
Een paar kilometer voor Böhming zien we het witte kerkje bij Römer Castell al liggen. Het begint weer een beetje te regenen. Voor we weer nat kunnen regenen zijn we bij ons hotel met de toepasselijke naam Römercastell Wirtshaus und Hotel.
We parkeren onze fietsen in de garage en we zijn blij dat we net op tijd op onze slaapkamer zijn. De rest van de middag regent het.

Morgen fietsen we naar Kelheim aan de Donau. Daar worden we opgewacht door mijn moeder, oudste zus en zwager. Bij de Donau komen we op een deel van de Limes-route die we al gefietst hebben. Overmorgen rijden we met de auto terug naar huis.