Grote steden en Gaspésie schiereiland 
Woensdag 7 augustus 2024 Waterfront 93 km 470 hm
Op zaterdag had ik prima weer en een fraaie boottocht naar Tobermorey. Zondag had ik op weg naar Owen Sound ook nog prima weer. Maandag was het vroeg in de ochtend zo nat dat ik later vertrokken ben. Na droog weer in de middag, begon het in het begin van de avond weer te regenen. Omdat er toen geen camping in Orangeville was, ben ik naar een B&B gegaan.
Gisteren kon ik prima fietsen met de regenjas aan. Tot in Toronto, waar ik midden op de middag aan kwam, bleef het licht regenen. Aan het einde van de middag ben ik daarna de stad ingewandeld. Ik heb lang gewacht voor ik de CN Tower in ben gegaan. Er was pas in de avond een beetje zon verwacht. Toen ik boven in de toren was, was het gelukkig een beetje zonnig. Ik had niet alleen uitzicht op de indrukwekkende hoogbouw van de stad, maar ik keek ook recht naar beneden in het honkbal stadion waar een wedstrijd aan de gang was. Met mijn camera als verrekijker keek ik recht naar beneden op de slagplaat. De bal was vanaf de grote hoogte niet te volgen.
Vandaag is het prachtig weer met een strak blauwe lucht. Precies de lucht die je wilt hebben op één van de grootste hoogtepunten van deze reis. Vanaf mijn hotel in Chinatown fiets ik door het centrum van de stad naar Lake Ontario.
Bij de eenvoudige kathedraal maak ik foto’s. Als ik daarna op de fietsroute langs het meer kom, ben ik al te ver naar het oosten om de stad met de CN Tower goed te kunnen zien. Ik fiets terug naar het westen. Helaas kan ik de prachtige skyline van de stad niet goed zien vanaf hier. Bij het Harbour Square Park zie ik dat ik mijn fiets mee kan nemen naar Centre Island. Ik koop een kaartje voor de boot naar de eilanden die hier voor de stad in het meer liggen.
Op de boot krijg ik een waanzinnig mooi uitzicht op de skyline van
de stad. Met de super blauwe lucht van vandaag is het echt super gaaf. Aan de overzijde fiets ik door de parken naar de Centre Island Pier. Met de branding die hier is lijkt het net of ik aan zee ben. Op Wards Island neem ik een andere boot terug naar de stad. Uiteraard heb ik op de terugweg ook weer een geweldig uitzicht op de stad.
Terug in de stad kan mijn fietstocht langs het meer beginnen. Al snel loop ik vast omdat er een brug is afgesloten. Gelukkig vind ik snel een alternatieve route en met een kwartiertje ben ik weer terug op de track op mijn gps. Na een tijdje zie ik ook borden van de Great Lakes track. Heel erg goed staat deze fietsroute niet aangegeven.
Als ik op een smal fietspad door een bos kom, wordt het pad opeens onverhard. Bovenaan een heuveltje zie ik op mijn track dat ik rechtsaf moet slaan. Er staat echter geen bordje. Nu wordt het opeens een spannende route. Door hoog gras fiets ik even over een single track en daarna volgt er een stuk dat deels over zand en deels over gemaaid gras gaat. Hier heb ik een prachtig uitzicht over het meer. Een kilometer verderop is er weer asfalt en staan er weer bordjes langs de route.
Urenlang slinger ik door fraaie woonwijken met vrij staande huizen. Die huizen zien er duur uit. Maar als ik nog eens goed kijk valt me op dat het voornamelijk houten wanden zijn die beplakt zijn met steenstrips en plastic regels die op houten latten lijken. Al met al houd de route met de vele afslagen in de woonwijken me prima bezig. Ik denk dat ik vandaag vaker links en rechtsaf sla dan de afgelopen maand bij elkaar.
Steeds vaker gaat de route door parken die aan de kust liggen. Soms zijn er stranden of wetlands met rietkragen. Die laatste lijken natuurlijk op Nederland. Halverwege de middag zie ik dat de route alsmaar tussen de kust en de woonwijken van de steden die hier liggen blijft slingeren. Ik heb niet veel eten bij me en besluit even naar een grotere weg te fietsen. Daar vind ik een restaurant waar ik een pizza bestel. Ik eet de helft op en de andere helft neem ik mee naar de camping
.
Darlington is één van de Ontario Parks. Daar zet ik mijn tent op, op de camping. De laatste dagen ben ik in het dichtbevolkte deel van Canada terecht gekomen. Canada ziet er nu opeens heel anders uit. Het volgende valt me op ten opzichte van de dunbevolkte gebieden:
* Wegennetwerk
* Snelwegen waar je met de fiets niet op mag
* Stenen huizen
* Fietsers en wandelaars
* Kleine auto’s
* Veel dorpen en steden
* Afwisseling akkers, weiland en bos
Zondag 11 augustus 2024 Ottawa 81 km 221 hm
Donderdag had ik tegenwind en was het de hele dag bewolkt. Van beide word ik niet erg vrolijk. Ik heb mijn track naar een provinciaal park op een schiereiland voor de kust niet afgemaakt. Met het sombere weer en de regen die er aan leek te komen, leek het me beter om iets eerder naar een camping te gaan. Dat bleek een goede inschatting, want nadat ik mijn tent had opgezet begon het al snel te regenen.
Vrijdag ben ik ook niet naar mijn eindbestemming van die dag gefietst. Het had de hele nacht geregend en ik ben pas opgestaan toen het even niet regende in de ochtend. Kort na mijn vertrek begon het weer te regenen. Het regende nog niet hard toen ik besloot richting Sandbanks te fietsen. Het duurde helaas niet lang totdat het echt hard begon te regenen. Toen ik al snel behoorlijk nat geregend was ben ik uren lang gaan schuilen onder een afdak. Sandbanks heb ik toen alsnog rechts laten liggen en ik ben naar de volgende stad Belleville gefietst. Op het einde van de middag begon de zon weer te schijnen en ben ik nog 2 uur verder gefietst tot de camping bij Desoronto.
Gisteren was het weer mooi weer. Na een paar uur fietsen kwam ik weer op mijn geplande track. Uren lang heb ik op het Cataraqui trail gefietst. Dit grindpad gaat over een voormalig spoorwegtraject. Een prachtige route langs meren en door bossen en moerassen. Het verschil met de asfaltwegen tot nu toe was dat de schildpadden en de slangen nog in leven waren. Ik weet echter niet hoe het is afgelopen met die ene slang die ik niet meer kon ontwijken. Ik ben bang dat, nadat ik met mijn achterwiel over het dier ben gereden, die slang niet meer in leven is. De slang kon nog wel het struikgewas in kruipen.
Doordat ik niet via Sandbanks was gefietst, kon ik gisteren al een deel van de track van vandaag fietsen. Om toch bij een camping te komen, moest ik op het einde van de middag wel van mijn geplande route afwijken. Die camping die op mijn gps kaart stond bleek al lang geen normale camping meer. De camping is al heel lang geleden gewijzigd naar een caravanpark voor bejaarden. Echter van de beheerder mocht ik er toch gratis mijn tent opzetten en koud douchen. Ik heb gisteren ook nog wat eten gekregen en bij het kampvuur vertelde andere gasten me dat de zoon van de beheerder vorig jaar van Mexico naar Ottawa is gefietst. Dit was de reden dat de beheerder me heeft toe gelaten.
De zon schijnt tijdens mijn vertrek van de camping. Het is lekker rustig op de weg en ik heb een heerlijke rugwind. Op mijn gps zoek ik wegen die me weer terug brengen op de geplande route. Even fiets ik op een iets drukkere highway. Daar zie ik dat als ik de highway nog 8 kilometer blijf volgen, dat ik dan weer op de geplande route kom. Halverwege die 8 kilometer ontbijt ik op een bankje bij een speeltuin. Er komen steeds meer wolken.
Als ik op mijn track kom, zie ik dat het nog maar 35 kilometer is naar de eindbestemming. Met een steeds betere rugwind fiets ik naar Ottawa. Het lijkt alsof naar een paar donkere regenwolken toe fiets. Bij een winkelcentrum in de voorwijken van Ottawa is een Mc Donalds restaurant. Ik parkeer mijn fiets voor het restaurant en maak een praatje met de zwerver voor de deur over de komende regenbui. Zoals gebruikelijk deze reis bestel ik voor een paar euro een goedkope dubbele hamburger en daarna maak ik er een goedkoop menu van. Voor ongeveer 6 euro heb ik dan een menu. Er is in dit restaurant altijd wifi en zo heb ik de gelegenheid om een hotel te reserveren.
Het regent en om de tijd te doden bestel ik nog een menu. Daarna is het weer droog en fiets ik naar het hotel dat ik ondertussen geboekt heb. Het hotel was maar 65 euro. Ik moet dus ook maar niet klagen dat de slaapkamer er wel erg armoedig uit ziet. Gelukkig is de badkamer nog wel redelijk goed en ik kan er prima mijn tent ophangen. Het hotel is een woonhuis en de fiets komt achter een houten hek te staan dat niet afgesloten is. Hopelijk is het heel veilig in deze buurt, maar het aantal zwervers op straat maken geen goede indruk.
Het mooie van het hotel is dat het wel heel centraal ligt. Na een volgende regenbui fiets ik de hoek om en na een kilometer kom ik bij de Saint Patrick Basilica. De deuren van deze kerk staan wagenwijd open. Je ziet en hoort af en toe een auto langs rijden, maar verder is er een serene rust in deze kerk met fraai interieur.
Na het kerkbezoek fiets ik iets verder naar het noorden. Hier staan de indrukwekkende gebouwen van Parliament Hill. De moderne gebouwen met het nagebouwde chateau er naast zien er niet alleen indrukwekkend uit, maar ook een beetje als kitsch.
Iets verderop is de ByWard Market. Het begint weer te regenen. Vooraan bij de markt zijn alle droge plekken om te gaan zitten al bezet, maar iets verder vanaf de hoofdstraat kan ik nog plaats nemen bij een Chinees restaurant. Ik eet er een Pokebowl met avocado en zalm. Heerlijk!
Op de terugweg kijk ik nog even bij de Rideau Canal sluizen. Ook heb ik gisteren bij het douchen gemerkt dat ik mager begin te worden. Nu ik weer in een geweldige grote stad ben, moet ik maar eens flink bunkeren. Bij een foodtruck eet ik nog een heerlijke taco met garnalen.
Terug in mijn hotelkamer merk ik dat het wel wat muf ruikt. Al mijn kleren liggen er uitgestald om even te luchten. Het is de laatste tijd vaak heel erg vochtig en de zon schijnt niet vaak genoeg om mijn was echt goed droog te krijgen. De buitentent is wel goed droog geworden, vandaar waarschijnlijk ook die muffe lucht. Ik hang ook de binnentent te drogen op. Voor de komende dagen maak ik nieuwe tracks. Voor morgen vraag ik me af of de camping op de gps kaart wel bestaat. Op google maps staat namelijk geen camping aangegeven.
Ik boek ook de overnachtingen in Montreal. Ik neem een iets duurdere kamer. Hopelijk is die dan ook iets beter dan de oude kamer waar in nu ben. Daarna eet ik in een leuk Indiaas restaurant chicken tikka met rijst en heerlijk vers gebakken naan. Wat is het Aziatische eten in Canada toch super lekker. Jammer dat ik ook af en toe hamburgers of poutine heb gegeten. En wat zijn de steden gaaf om te bezoeken.
Zaterdag 17 augustus 2024 Quebec 89 km 438 hm
Maandag en dinsdag ben ik van Ottawa naar Montreal gefietst. Woensdag heb ik voor het eerst sinds lange tijd een dag niet gefietst. Ik heb heerlijk door Montreal gewandeld. Ik heb de kathedraal en de basiliek bezocht. Ook ben ik naar de Belvedère Kondiaronk gewandeld. Vandaar had ik een mooi uitzicht over deze grote stad. De hoogbouw was er niet zo indrukwekkend als in Toronto, maar het is wel een echt grote stad. Het oude centrum leek soms meer op een oude Franse stad. Chinatown was ook nog meer aanwezig dan in de andere Canadese steden.
In Chinatown was ook een soort van Franse bakker met heerlijk gebak. Ik ben in Franstalig gebied aangekomen. Canada ziet er opeens anders uit. Om een stokbrood te kopen moet ik nog wel goed zoeken of er ergens een soort van boulangerie is. Natuurlijk staat alles nu in het Frans aangegeven. Echter in het Engelstalige deel stonden veel dingen in twee talen aangegeven, hier vaak alleen nog maar in het Frans.
De houten huizen met veranda ’s zijn vaak nog wel hetzelfde, maar er zijn nu veel meer bloemen op of voor de veranda ‘s. Ook staan er meestal imposante kerken in het midden van de dorpen. Voor een groot deel lijken de restaurants van ketens als Mc Donalds en Tim Hortons plaats te hebben gemaakt voor fruitstallen, fruitwinkels en frietkotten langs de weg.
In Montreal heb ik een nieuw matje gekocht. Voor misschien wel de zesde keer is mijn Thermarest matje kapot gegaan. Ik krijg wel onder garantie steeds een nieuwe, maar het is niet handig om elke keer het laatste deel van een vakantie met een grote bult in het matje te moeten slapen. Ik heb het matje in de prullenbak gedaan en voortaan slaap ik op een Exped luchtbed.
In Montreal heb ik ook mijn plannen voor de laatste weken nog eens doorgenomen. Ik fiets via Gaspé door naar Campbellton. Dit ligt net over de grens met New Brunswick. Ik heb een busticket gekocht van Pointe-a-la-Croix naar Quebec. Op mijn kaart staat Campbellton, maar met de pen heb ik Pointe-a-la-Croix erbij geschreven. Ik heb namelijk het gevoel dat men het beter kan waarderen als mijn eindpunt nog in Franstalig gebied ligt.
Het is heel erg duidelijk dat de mensen in Quebec willen laten zien dat ze anders zijn dan de Engelstalige. Het ligt allemaal heel erg gevoelig. Eergisteren probeerde ik een Franstalig bord te lezen met de geschiedenis van een dorp aan de Saint Laurent rivier. Een gepensioneerde wandelaar vertelde me de geschiedenis. De man was er nog steeds een beetje emotioneel onder. Terwijl in deze nederzetting nog maar 65 Franstalige mannen waren, waren er ondertussen 1,2 miljoen mensen in de Engelstalige gebieden. De Engelsen lieten ook vrouwen en criminelen toe in hun gebieden. Daarnaast vochten er aan beide kanten Indianenstammen mee. Maar het was duidelijk dat de Fransen onder de voet zijn gelopen door een enorme Engelse overmacht.
Ook vertelde de man dat de Franstalige 60 jaar geleden behoorlijk arm en achtergesteld waren. Inmiddels hebben ze zich opgewerkt tot rijke Canadezen. En lange tijd hebben ze steeds ongeveer 12 kinderen per gezin gehad. Daardoor zijn ze nu wel met 8 miljoen, maar ja tegenover 300 miljoen Engelstalige Amerikanen stelt dat natuurlijk weinig voor. Daarover was de man duidelijk teleurgesteld.
Ik heb me voor genomen om overal maar zoveel mogelijk in het Frans te beginnen. Eigenlijk wil ik bordje ophangen dat ik geen Amerikaan ben en dat het me spijt dat ik niet zo goed Frans spreek en of we misschien in het Engels kunnen communiceren.
Al met al is het als toerist natuurlijk heel erg leuk dat ik weer in een compleet ander deel van Canada terecht ben gekomen. Mijn camping van vannacht heet Belle Vue. Net als de afgelopen dagen word ik wakker terwijl het al boven de 20 graden is. Het is ook steeds extreem vochtig. De mist lijkt wel opgetrokken maar de zon komt maar een heel klein beetje door de vochtige lucht.
Tot het einde van deze reis volg ik wegnummer 132. Deze weg volgt grotendeels de loop van de Saint Laurent rivier. Af en toe gaat de fietsroute van de highway af door een van de leuke dorpjes. Eén van die dorpjes is Saint Joseph met een aardige witte kerk en een magasin general. In het begin van het dorp staat er een soort kleine kerk met een dubbele garagedeur erin. Aan het einde van het dorp staat er nog zo een gebouw. Er staat een bordje bij dat het chapelles de procession zijn. Dus dat idee van de garagedeur klopt dan wel. Men kon de deur openen en dan met de processie beginnen.
Na een paar uur fietsen zie ik een gecombineerde slagerij en bakkerswinkel. Ik koop er kaas, een croissant en lekker gebak. Honderd meter verderop zie ik een paar bankjes staan op de parkeerplaats van een winkelcentrum. Daar eet ik mijn stokbrood van gisteren op terwijl ik mijn tent te drogen leg. Na de pauze ga ik weer terug naar de winkel en koop er een nieuw stokbrood voor ik weer verder ga.
Het is fijn dat er stokbrood verkocht wordt. Ik denk dat Amerikanen -tenminste de Engelsen- alleen brood eten dat ze eerst roosteren. In de supermarkten verkopen ze alleen licht gewicht fabrieksbrood dat helemaal geen voedingswaarde lijkt te hebben. Niet lekker en er zit geen energie in.
Vlak voor Québec fiets ik over een imposant oude stalen brug naar de andere zijde van de rivier. Het fietspad is eigenlijk te smal voor iemand met 2 grote fietstassen. Bij elke tegenligger ga ik stil staan en druk mijn tas tegen het hekwerk van de brug. Gelukkig zijn de tegenliggers allemaal wielrenners en heeft niemand een tas aan zijn fiets hangen.
Over een fietsroute fiets ik de oude binnenstad in. In de mooie oude binnenstad is het druk met toeristen. Ik wandel een klein stukje door een oude straat. Als ik niet meer verder rechtdoor kan omdat die weg over gaat in trappen, stop ik en ga op een terrasje een lekkere gebakken brie eten.
Verder ga ik de stad niet bekijken. Ik kom hier over 2 weken weer terug. Hopelijk is het dan mooier weer om foto’s van de stad te maken. Ik neem de boot weer terug naar de zuidoost zijde van de rivier. Vanaf de boot is het zicht op de stad super gaaf, maar zonder blauwe lucht niet de moeite waard om foto’s van te maken.
Aan de overzijde van de rivier volg ik eerst een mooie fietsroute over een oud spoorwegtraject. Langzaam klimt deze weg van de rivier naar de hoger gelegen oever. Zodra het spoor met een ruime bocht de rivier verlaat, verlaat ik dit fietspad en fiets weer highway 132 op.
Saint Michel is een leuk dorp met witte huizen. In de kerk is een expositie van miniatuur voorstellingen van het verleden. Ik loop even de kerk in en daarna zet ik mijn tent op op een camping een paar kilometer verderop. Op de rustige camping is een oud zwembad. Ik bedenk me dat het wel eens de laatste dag kan zijn op deze reis met warm zomerweer. Ik ga even zwemmen. Net als veel campings op deze reis lijkt het erop dat veel campings ongeveer 40 jaar geleden zijn aangelegd. De meeste campings zijn toe aan een opknapbeurt.
Vanavond heb ik geen zin om de camping te verlaten om te gaan eten. Ik maak zelf eten klaar voor mijn tent. Het is inmiddels al om 8 uur donker. Ik geniet nog de hele avond van het heerlijke weer. Hopelijk is dit niet de laatste lekkere warme zomeravond. Gisteren zag ik dat de temperaturen in Rimouski -waar ik over 2 dagen ben- zakken naar 15 graden maximum.
Zaterdag 24 augustus 2024 Aan het einde van de wereld 121 km 1338 hm
Maandag en dinsdag heb ik in verband met hevige regenval in een motel overnacht. Dinsdag bad ik eigenlijk ook beter niet kunnen gaan fietsen. Gelukkig kwam ik na een paar uur fietsen weer een motel tegen.
De afgelopen 3 dagen was het bewolkt en koud. De maximum temperatuur was gezakt van 25 naar 10 graden. Ondanks het slechte weer was het prachtig fietsen over een leuke kustroute met fraaie huizen en dorpen langs de weg. Ook fietste ik gisteren lange tijd langs de kliffen aan de noordzijde van het Gaspésie schiereiland.
Gisteren kwam ik na een geweldige fietsdag pas om 19 uur aan op een camping. Om 19.15 uur begint het hier al donker te worden en het begon ook net te regenen toen ik aan kwam. Gelukkig is er bij de camping ook een motel. Daar heb ik een kamer genomen. Dat was lekker makkelijk om bij te komen en om al mijn kleren en kampeerspullen te drogen.
Om 5.45 uur ben ik vandaag al op. Ik ontvang een appje van mijn oudste zus waarom ik al zo vroeg online ben. Nou, ik zit helemaal in het oosten van een hele brede tijdzone. Het is hier vroeg licht en dus ook vroeg donker. Daarbij verheug ik me ook op de komende dagen. De zomer lijkt weer terug te keren.
Ik ben dus vroeg op pad. De zon schijnt en op de steile hellingen van de kustweg krijg ik het al snel warm genoeg om mijn windstopper uit te doen. Er is nog wel af en toe een frisse zeewind. Na een paar uur fietsen ga ik bij een restaurant net achter een visfabriek op het terras aan zee ontbijten. Ik geniet van de ochtendzon terwijl ik mijn “sunny side up” eieren met fruit, worst, spek, hamlap, aardappelen en bonen op eet.
Een uurtje na deze heerlijke pauze komt de vuurtoren van Cap des Rosiers in het zicht. Als ik een foto op afstand van de vuurtoren wil maken, zie ik dat er een paar zeehonden voor de kust op een rots liggen. Even later ben ik bij de vuurtoren. De zon schijnt en het is een magische plek. “Het einde van de wereld.” Ik heb al een paar dagen het gevoel dat ik naar het einde van de wereld aan het fietsen ben. In ieder geval aan het einde van mijn Canadese fietswereld. En nu ben ik er! Geweldig!
Mijn fietstocht gaat nog en paar dagen verder. Ook na het einde van de wereld. Via een paar baaien zal ik de komende dagen eerst naar een nog net iets oostelijker punt fietsen en dan nog zo’n 200 kilometer naar het westen om het Gaspésie schiereiland. Vanaf Pointe a la Croix neem ik een bus naar Quebec en vandaar het vliegtuig naar huis.
Vandaag fiets ik na Cap des Rosiers naar het westen door de bossen van Parc National Forillon en vervolgens langs een baai naar een brug. Na de brug fiets ik weer voornamelijk naar het oosten. Al snel daarna ben ik in Gaspé. In een gezellig straatje koop ik bij een bakker een stokbrood en aan de overkant eet ik in een café een broodje.
In de middag fiets ik ver naar het oosten. Ik moet nog wel even een flinke slinger maken om de volgende baai. Een paar kilometer is er ook een fietspad, maar het grootste deel fiets ik over highway 132.
Op het einde van de middag kom ik vlak voor het meest oostelijke punt bij de camping van Cap Rouge. Mijn tent komt er op de rode klif te staan. Vanaf het bankje voor mijn tent, zie ik een groep zeehonden onder me in zee zwemmen. Wat een schitterende kampeerplaats op het einde van een schitterende fietsdag is dit!
In de campingkantine bestel ik s ’avonds kip. Ik krijg friet met 2 plakken brood waar de kip tussen zit. Over dit brood is een dikke laag jus gegoten. Best lekker is dat brood met kip. Echter al die vette friet in Quebec begint me wel een beetje te vervelen.
Donderdag 29 augustus 2024 einde reis
Zondag, maandag en dinsdag ben ik verder naar het westen gefietst rond het fraaie Gaspésie schiereiland. Omdat ik geen hotel kon vinden ben ik bij Pointe a la Croix de brug over gegaan naar Campbellton in New Brunswick. Op die manier ben ik nu in alle Canadese tijdzones geweest.
Het laatste reisdeel was door dichtbevolkt gebied met 4 steden en verder door Québec over de kustweg van het Gaspésie schiereiland. In totaal heb ik 2511 kilometers gefietst met ongeveer 14000 hoogtemeters. Van de 28 overnachtingen, zal ik er 1 in het vliegtuig doorbrengen, 11 in hotels en 16 nachten heb ik gekampeerd. Aan de hotels heb ik € 1070 uitgegeven. Dat is € 97,27 per nacht. Op campings heb ik € 296 uitgegeven. Dat is € 18,50 per dag. De campings waren iets duurder, maar ik heb 3 keer niets hoeven te betalen.
Alles bij elkaar heb ik €2576 uitgegeven voor 28 dagen. Dat is € 92 per dag. Door de vele hotelovernachtingen is dit het duurste deel geworden. Ik heb veel in hotels overnacht omdat ik graag in het midden van de steden wilde zijn en ook door het slechte weer heb ik onderweg een aantal hotels genomen. Daarnaast heb ik in de steden veel extra’s gegeten. Niet meegenomen in deze prijzen zijn € 41 voor de bootreizen, € 89 voor de bus terug naar Québec, € 44 voor de CN tower en €11 voor de kathedraal van Montreal.
Gisteren ben ik met de bus van Pointe a la Croix terug gegaan naar Québec. Het is tijd om al eens terug te kijken op deze geweldige reis. De reis begon natuurlijk met het niet binnen kunnen komen van de USA. Nu vraag ik me af of de reis door de USA veel leuker was geweest.
* Het tweede deel met Bart was al in Canada gepland en is niet gewijzigd
* Het derde deel ben ik niet eerst door de Rocky Mountains naar het zuiden gefietst naar Yellowstone en daarna naar het westen naar Mount Rushmore. In plaats daarvan ben ik wel langs Lake Superior gefietst en had ik op het einde van de reis nog 2 weken de tijd om de schitterende kustroute om de Gaspésie te fietsen. Een totaal andere reis, maar ik denk allebei even fraai.
* In de USA had ik Washington, Baltimore, Philadelphia en New York in mijn route opgenomen. Omdat ik eerder al in New York en Philadelphia ben geweest denk ik dat het bezoeken van Toronto, Ottawa, Montreal en Québec net zo indrukwekkend voor me is geweest.
Is er dan helemaal geen verschil? Jawel, ik ben niet in Chicago geweest. Dat vind ik echt jammer. Ook Washington DC blijft op mijn verlanglijstje staan.
Ga ik alsnog de geplande route coast to coast door de USA fietsen? Nee, ik denk dat ik 1 keer dwars door Noord Amerika fietsen wel genoeg vind.
Ga ik dan nog wel een keer naar de USA? Misschien. Voorlopig heb ik wel weer even genoeg gezien van Noord Amerika. In Canada kom ik waarschijnlijk nooit meer. Daarvan heb ik na 8000 kilometer wel genoeg gezien, denk ik nu. Door het gedoe met mijn eVisum en het voortaan moeten aanvragen van een echt visum voor de USA voel ik me in ieder geval minder welkom in de USA. Voorlopig heb ik allerlei andere fietsplannen.
Mijn Canada reis ging door een aantal totaal verschillende gebieden:
* Van Vancouver naar Calgary door de bossen en bergen van Brits-Columbia en een stukje Alberta. Met een fraaie stad aan het begin en het einde.
* Met Bart het rondje Calgary – Jasper – Calgary, door de Rocky Mountains
* Door de prairies naar het westen door het midden van Canada
* Eerst een week door de bossen en daarna langs de grote meren
* Langs de 4 grote steden in het dicht bevolkte deel van Canada
* Kustroute naar Gaspé
De hoogtepunten:
* Lake Louise
* Toronto
* Gaspésie schiereiland
* Great Divide Mountainbikeroute door Eastern Slopes
* Vancouver
* Lake Superior
* Montreal
* Québec
* Glacier Nationaal Park
* Calgary met stampede
* Prairies met open landschappen, wild west dorpjes en badlands
De totale reis in cijfers:
* 20 nachten in hotels € 1.641,50 (€ 82,08/nacht) 23%
* 62 nachten op campings € 1.058.70 (€ 17,08/nacht) 14%
* 1 nacht in vliegtuig.
* Kosten vliegticket € 872 plus 2 keer extra kosten fiets (2x125) € 250 = € 1122,--. 15%
* Kosten onderweg exclusief overnachten € 3.136,80 (€ 37,82/dag) 43%
* Overige kosten onderweg € 368,-- (entree, boot, bus, bear spray enz.) 5%
* Totale kosten € 7.327,--. (€ 88,28/nacht) (€ 0,91/kilometer) 100%
In deze cijfers heb ik niet meegenomen de kosten voor mijn uitrusting. Ik denk dat alleen de fiets met onderhoud al ongeveer € 0,10 per kilometer kost. Voor deze reis heb ik ook een nieuwe regenjas (€ 425,--) en een kleine laptop (€ 200,--) gekocht, naast nog veel andere kleine zaken. Op het einde van de reis heb ik matje en 2 windstoppers achter gelaten. Mijn tent is versleten en daarvoor zal ik thuis ook een nieuwe moeten kopen voor een prijs van € 560,--.
Ook niet meegenomen zijn de kosten voor het niet door gaan van de reis door de USA. Mijn ticket moest omgeboekt worden. Daarvoor heb ik € 235,-- betaald. Ik had ook al een paar hotels betaald, ongeveer € 350,-- en ik heb voor niets € 350,-- aan fietsroutekaarten en reisgidsen gekocht.