Rocky Mountains
Vrijdag 28 juni 2024 Great Divide Mountainbike Route 122 km 1876 hm
Eergisteren is Bart aangekomen in Calgary. Gisteren zijn we de stad uit gefietst en een klein stukje de Great Divide Mountainbike Route op gefietst. Deze mountainbike route loopt van Jasper in Canada tot aan de Mexicaanse grens. De route gaat zoveel mogelijk over onverharde wegen die de waterscheiding (Divide) van de Rocky Mountains volgen.
We staan op de Waiparous Creek Campground. Deze camping ligt fraai in de bossen. Het is een eenvoudige camping. Er is alleen een toilethokje, maar geen stromend water of douche. Toen we gisteren in de regen aankwamen, hebben we onze fietsen in het toilethokje gestald. We hebben ons eten ook in het toilethokje gelegd. We zijn de enige gasten en er zijn geen bear boxen op de camping.
Het heeft gisterenavond en vannacht heel hard geregend. Er was 40 mm neerslag voorspeld. We zijn blij dat het vroeg in de ochtend even droog is en pakken snel onze natte tenten in en vertrekken.
Door de regen is het wegdek van de gravelweg zacht geworden. We fietsen de hele ochtend veel heuvelop. Vaak zijn er steile heuvels en geregeld zie ik op mijn hellingshoekmeter 10% of meer. Samen met de zachte ondergrond is het fietsen loodzwaar.
Bart heeft een “gewone” fiets met smalle banden. Om dan een mountainbikeroute te fietsen is dan wel een uitdaging. Hij heeft ook nog maar heel weinig op onverharde wegen gefietst. Maar gelukkig fietst hij uitstekend en natuurlijk is hij -net als ik- op het einde van de ochtend uitgeput als we al meer dan 1000 hoogtemeters hebben gemaakt.
Het mooie van deze gravelweg is dat er weinig verkeer is en we prachtig door de bergen en bossen van de Eastern Slopes van de Rocky Mountains fietsen.
Op de afslag bij het Mountain Air Resort twijfelen we of we naar de 3 kilometer verderop gelegen winkel zullen fietsen. Een paar dagen lang kunnen we op onze route geen inkopen doen. We besluiten meteen verder te fietsen
en hopen dat we voldoende voorraden bij ons hebben.
Na de ochtend zijn er minder zware beklimmingen en gaat fietsen een stuk makkelijker. Naast de bergen waar we doorheen fietsen zien we in het westen ook af en toe de hoge toppen van de Rocky Mountains.
Af en toe moet even de regenjas aan, maar het is overwegend droog. De weg begint op te drogen en onze wielen zakken minder diep weg in het wegdek. Om 15.30 uur zijn we bij een camping. Er blijkt geen drinkwater te zijn. Bart fietst de camping op en krijgt van een kampeerder een paar liter water.
We vinden het te vroeg om te stoppen. Zeker ook omdat er op de camping geen douche is. Het is ook te laat om nog verder te fietsen naar de 44 kilometer verderop gelegen Seven Mile Campground.
We besluiten verder te fietsen ondanks onze vermoeidheid. Als we te moe worden kunnen we hier overal onze tenten opbouwen. Het is vrijdag en op veel veldjes staan wildkampeerders met meestal een camper, maar soms ook met een caravan of tent. Veel mensen hebben een lang weekeinde omdat het maandag All Canada Day is.
Aan het begin van de avond kijkt Bart op zijn telefoon. We moeten nog een 200 meter hoge heuvel over en dan kunnen we afdalen naar de Seven Mile Campground. Op deze laatste heuvel hebben we het mooiste uitzicht van de dag. Ook in de afdaling is het landschap fraai. Minder fraai zijn alle losse stenen op de weg die het fietsen erg lastig maken.
Op de Seven Mile Campground mogen we van de host gratis een plekje uitzoeken. Het is weer een prachtige kampeerplaats midden in een bos met heel ruime kampeerplaatsen. Er is geen douche of elektriciteit. Wel is er een kraantje met onbetrouwbaar drinkwater.
Het is windstil en daardoor heerlijk om nog buiten te zijn. Terwijl we onze tenten drogen koken we water. Een deel van het water is voor ons avondeten en met de rest van het warme water vullen we flessen om ons te kunnen douchen. Na het eten douchen we ons met elk 2 flessen water.
Voor we onze tenten in gaan stoppen we al het eten in een fietstas. We hangen de fietstas aan mijn fiets die ver genoeg van onze tenten af komt te staan. Hopelijk komt er vannacht geen beer en heb ik morgen nog een hele fietstas.
Morgen hebben we weer een loodzware etappe voor de boeg. Er zijn onderweg campings genoeg om vroeg te stoppen, maar we willen Nordegg bereiken. Dan kunnen we daar goed uit eten en eventueel nieuwe voorraden in slaan.
Woensdag 3 juli 2024 Great Parks Route 75 km 1124 hm
Zaterdag, zondag en maandag hebben we 3 dagen lang naar het noorden gefietst over de zandwegen van de Great Divide Mountainbike Route. Zaterdag hebben we lang door gefietst om het hotel in Nordegg te bereiken. Zondag hebben we na een late start ook tot laat doorgefietst. Zo konden we bij het oude sfeervolle hotel in Robb kamperen.
Na een aantal lange dagen hebben we maandag maar een halve dag gefietst. Om goed te kunnen eten was het de dagen ervoor steeds praktisch om lang door te fietsen. Zo hoefde we onderweg bijna niet zelf te koken en konden we zoveel mogelijk goed eten in restaurants. Toen we maandag rond de middag in Hinton op het asfalt van de oost-west verbinding kwamen hebben we een hotel opgezocht. Dit was een mooi moment om even bij te komen, de tent te drogen, kleren te wassen en om onze batterijen op te laden.
Gisteren zijn we naar Jasper gefietst. Dit was voor ons -voorlopig- het einde van de Great Divide Mountainbike Route en het begin van de Great Parks Bicycle Route. Deze route begint met de Icefield Parkway.
We kamperen op de Mt Kerkeslin campground. De camping ligt in een mooi stukje bos net ten zuiden van de Athabasca Falls. Op onze kampeerplaats is een kampvuurplaats. Bij het kampgeld zit ook het hout voor het kampvuur inbegrepen. Gisterenavond hebben we dan ook het kampvuur aangestoken.
Vandaag fietsen we -op een paar hele kleine afdalingen na- alleen maar omhoog richting het Columbia Icefield.
Al een week zegt de weersvoorspelling dat het de komende dagen veel zonniger zal zijn. Maar helaas wordt die zonneschijn elke dag weer een dag uitgesteld. Het is wel jammer dat het bewolkt is nu we naar de echt hoge bergen toe fietsen.
Na bijna 20 kilometer langzaam omhoog fietsen verlaat de weg het dal van de Athabasca rivier en gaat de weg verder door het dal van de Sunwapta. Hier liggen op een paar honderd meter van de weg de Sunwapta Falls. Bij de fraaie waterval begint het te regenen. We fietsen snel terug naar de weg. Hier staat het enige restaurant dat we vandaag tegen komen voor we het Columbia Icefield bereiken. We bestellen een lekker ontbijt in het restaurant.
Na het ontbijt fietsen we door een dal tussen hoge bergen naar het zuiden . We zien een aantal herten, een eland en Bart denkt in de bosjes langs de weg ook een zwarte beer te zien. Ik hoor alleen iets veel te dicht bij de weg bewegen en fiets snel verder.
Op de Great Divide Mountainbike Route fietste ik meestal op kop. Mijn dikke banden zijn beter geschikt voor de gravelwegen. Nu we over mooi glad asfalt fietsen, fietst Bart met zijn smalle banden steeds vaker op kop. Vooral als we vlak of maximaal 2 procent omhoog fietsen moet ik stevig door trappen om hem bij te houden. Zodra we meer dan 5 procent omhoog fietsen, fiets ik sneller omhoog en kan ik rustig mijn eigen tempo fietsen.
We klimmen heel erg langzaam en zien steeds meer indrukwekkend hoge bergen om ons heen. Vijf kilometer voor het Columbia Icefield gaat de weg plotseling tot wel 10 procent omhoog. We stoppen op dat laatste stukje diverse keren op parkeerplaatsen met uitzicht op gletsjers. Het laatste stuk naar het Icefield is het weer iets makkelijker fietsen.
Bij de Tangle Creek Falls gaat de weg even naar beneden. We zien de Colombia Icefield Skywalk en bedenken dat we daarvan genoeg gezien hebben. We hoeven niet meer later met de bus terug om dit te bezoeken. Bij het Columbia Icefield zien we dat speciale bussen naar het midden van de Athabasca Gletsjer rijden. Ook zien we een parkeerplaats aan de voet van de gletsjer.
We fietsen het Discovery Centre voorbij en zetten onze tenten op op een fraaie kampeerplaats. Vanaf onze kampeerplek hebben we uitzicht op de gletsjers. Er is geen douche en hier op 2000 meter hoogte is het niet warm. Ik warm voor ieder 2 flessen met water op. Zo kunnen we buiten douchen met het mooiste uitzicht van Canada.
Na het douchen gaan we eten bij het Discovery Centre. We blijven er tot sluitingstijd hangen in de hoop dat het zonnig gaat worden en we ook de hoogste bergen kunnen zien. Helaas klaart het niet op en we gaan terug naar de camping. Op de camping zitten we nog lange tijd in een schuilhut te kletsen met 2 Amerikaanse fietsers en een Canadees.